Πρόκειται για ένα οικόπεδο με μεγάλη κλίση
προς τα νότια και πανοραμική θέα στο δάσος.
Καθώς η πρόσβαση από το υψηλότερο σημείο του
οικοπέδου στα βόρεια ήταν δεδομένη, η
διπλοκατοικία σχεδιάστηκε έτσι ώστε τα
καθιστικά να δεσπόζουν στο τοπίο,
εκμεταλλευόμενα τη θέα. Οι
χώροι υποδοχής οδηγούν σε μια μεγάλη βεράντα,
η οποία καταλήγει σε πισίνα κατά μήκος όλης
της νότιας όψης των δύο κατοικιών. Έτσι,

αν και δεν υπάρχει η καθιερωμένη πρόσβαση
στον κήπο, την οποία συνήθως συναντά κανείς
σε μονοκατοικίες των προαστίων, αυτό
αντισταθμίζεται από την μοναδική εικόνα που
παρουσιάζει το νερό ως ενδιάμεσο στοιχείο,
ανάμεσα στην βεράντα και το παρακείμενο
δάσος, καθώς όλα αυτά βρίσκονται στο ίδιο
επίπεδο. Από την κάτω πλευρά του οικοπέδου
χωροθετήθηκαν τα υπνοδωμάτια, τα οποία έχουν
πρόσβαση προς τον ευρύχωρο κήπο.