Η πολυκατοικία αυτή βρίσκεται στην
Κυπριάδου, μια περιοχή της Αθήνας που
είναι σχεδιασμένη στα πρότυπα των
‘κηπουπόλεων’. Αναπτύσσεται σε επτά ορόφους
και αποτελείται από έξι διαμερίσματα,
τρία των 85,00 μ² και τρία των 130,00 μ².
Η θέση της είναι προνομιούχα,
διότι απέναντί της βρίσκονται στη σειρά
τρεις πλατείες, επιτρέποντας στο μάτι
απρόσκοπτη θέα. Μοναδικό μειονέκτημα αυτής

της θέσης είναι ότι οι πεζοί που
κινούνται στον άξονα του κτηρίου και των
πλατειών έχουν την αντίστροφη θέα μέσα στα
διαμερίσματα μέχρι τον τέταρτο όροφο, μιας
και η πρόσοψη του κάθε ορόφου είναι μια
μεγάλη μπαλκονόπορτα. Η επίλυση έγινε με τη
χρήση συμπαγών στηθαίων μέχρι τον τέταρτο
όροφο και από γυαλί από κει και πάνω. Η
σύνθεση των στηθαίων δημιουργεί ένα ενιαίο
κατακόρυφο διάτρητο επίπεδο από οπλισμένο

σκυρόδεμα, βαμμένο λευκό, το οποίο
φαινομενικά δεν συναντά τον κυρίως όγκο του
κτιρίου, δίνοντας την αίσθηση ότι
αιωρείται. Πάνω στο επίπεδο αυτό
διαμορφώθηκαν τα ανοίγματα των εξωστών. Με
αυτόν τον τρόπο ενοποιήσαμε την όψη του
κτηρίου, δημιουργώντας κλίμακα μεταξύ
κτηρίου και ανοιχτού χώρου,
διαφοροποιώντας το από τη συνηθισμένη
αντιμετώπιση των επαναλαμβανόμενων εξωστών.

Λόγω της θέας, οι χώροι
διημέρευσης τοποθετήθηκαν κατά μήκος της όψης
και τα υπνοδωμάτια στο πίσω μέρος. Το
οικόπεδο έχει μικρό πρόσωπο, μόλις 9,00
μ., και έτσι δεν ήταν εφικτό να
τοποθετήσουμε στα μεγαλύτερα διαμερίσματα
(του 2ου, 3ου και 6ου ορόφου) τρία
υπνοδωμάτια και το κλιμακοστάσιο στη πίσω
πλευρά του κτηρίου. Το πρόβλημα αυτό
αντιμετωπίστηκε με την χωροθέτηση των

υπνοδωματίων σε υψομετρική διαφορά 1,50 μ.
περίπου από τους χώρους διημέρευσης. Έτσι,
τα δυο διαμερίσματα του δευτέρου και τρίτου
ορόφου μοιράζονται τρία επίπεδα στη πίσω
όψη, τα οποία «κλειδώνουν» μεταξύ τους,
διότι κάθε ιδιοκτησία έχει δυο υπνοδωμάτια
στο ένα επίπεδο και ένα στο άλλο.
Ταυτόχρονα, κατασκευάζοντας διαφορετικά
επίπεδα σε κάθε διαμέρισμα ενισχύσαμε το
διαμπερή φυσικό αερισμό.